Czy sowy są skuteczne w ograniczaniu populacji gryzoni?

Bardzo często podczas naszych wizyt w szkołach, na prelekcjach, podcastach, pisząc wnioski konkursowe na dotacje projektów edukacyjnych podkreślamy rolę sów w przyrodzie. Rolę w regulowaniu populacji gryzoni. Ich „ekosystemowa praca” niestety często jest przez ludzi niezauważana i niedoceniana lub wręcz negowana. W naszej ludzkiej naturze mamy zwyczaj przyjmowania pewnych sytuacji takimi, jakie są w aktualnym momencie. Często nie zastanawiając się, że może być przecież gorzej. Prowadzi to zwykle do podejmowania bardzo złych decyzji, które tylko nakręcają złe, z punktu widzenia człowieka, sytuacje.

Dla przykładu taką sytuacją jest zwiększona ilość gryzoni występujących na polach, ugorach, łąkach itp. Widzimy wiele norek, drobne ssaki uciekają nam sprzed nóg. Nie zastanawiamy się jednak, że w nocy i za dnia wiele gatunków robi wszystko, aby tych drobnych ssaków było mniej. Często decydujemy się na zastosowanie trutek. Jaki jest ich skutek? I owszem populacja gryzoni zmniejsza się, a wraz z tym mamy zatrute sowy, ptaki szponiaste, srokosze, bociany, łasice, owady itd. O zagrożeniu stosowania rodentycydów koagulacyjnych pisaliśmy tutaj.

A jaki niesie to skutek? Populacja gryzoni znów się zwiększa, bo spada liczba drapieżców, które na nie polują. Pomyślałby ktoś, że oczywiście ponownie można by było zastosować trutkę… Tylko zadajmy sobie pytanie: jak to się ma do naszego zdrowia i życia?

Nie ma się jednak temu za bardzo dziwić, że ktoś nie rozumie pewnych mechanizmów ekologicznych, jakie występują w przyrodzie. A fakt jest taki, że to ofiary regulują populację drapieżników, a nie odwrotnie. Dlatego m.in. naszą rolą jest o tym edukować. Gorzej, gdy coś się tłumaczy, podpierając się wynikami obserwacji i badań, a jednak naukowe fakty nie docierają.

Skoro większość ludzi to wzrokowcy i uwierzą dopiero, gdy sami zobaczą, to proszę… Zdjęcie zrobiono w Hiszpanii w 2021 roku i obrazuje łowne pójdźki Athene noctua oraz efekty ich pracy na żerowisku.

Zdjęcie pochodzi z zasobów hiszpańskiej organizacji pozarządowej GREFA (Grupo de Rehabilitacion de la Fauna Autoctona y su Habitat tzn. Zespołu zajmującej się m.in. restytucją rodzimej fauny i środowiska.

Fot. Spiżarnia w budce lęgowej pójdźki (GREFA)

Opracowanie: Sławek Rubacha i Ewelina Kurach

Podziel się! Share!00