Jednym z zagrożeń dla występowania sów jest brak miejsc lęgowych. Dotyczy to zarówno gatunków leśnych, jak i tych bytujących w pobliżu człowieka. Wycinanie dziuplastych drzew, zatykanie otworów wlotowych na strychy, uszczelnianie budynków prowadzą do ograniczania miejsc odpowiednich do złożenia jaj i wychowania piskląt. Najczęściej stosowanym rozwiązaniem tych problemów jest wywieszanie skrzynek i platform lęgowych. Sowy są ptakami dość łatwo akceptującymi sztuczne konstrukcje i z sukcesem je zasiedlającymi. Podobnie jednak jak w przypadku innych działań związanych z czynną ochroną zwierząt, działania te winny być prowadzone z rozwagą. Jak wiadomo, nawet najlepsza skrzynka lęgowa jest dużo gorsza niż naturalna dziupla. Dlatego priorytetem winna być ochrona naturalnych miejsc gniazdowania, a sięganie po skrzynki lęgowe – naprawdę uzasadnione potrzebą. W wielu przypadkach są one jednak niezastąpione, jak choćby dla ochrony populacji płomykówki czy puszczyka w miastach.