Jak pomóc sowom zimą?

Śnieżna zima z długo utrzymującą się pokrywą śnieżną to ciężki czas próby dla sów. Niektóre gatunki sów potrafią złapać ofiarę w śniegu, co umożliwia im fenomenalny słuch. Potrafią przetrwać dłuższy okres głodówki, a – przy obfitości pokarmu – niekiedy mogą robić zapasy. Być może niektórzy z Was spotkali w budkach lęgowych dla sów czy dziuplach zmarznięte gryzonie – to właśnie sowia lodówka. Ale jak pomóc sowom bytującym w naszym sąsiedztwie? Kiedyś najprostszym rozwiązaniem na wsiach – wręcz naturalnym – było pozostawianie otwartych stodół. Otwierane wrota, okna oraz naturalne otwory w budynkach gospodarczych pozwalały pójdźkom, płomykówkom zarówno przebywać w nich za dnia, ogrzać się, schronić, nocą zaś polować. Stodoły są przecież miejscem, gdzie gryzoni nie brakuje. I to sowy właśnie są najlepszymi sprzymierzeńcami rolników w walce z gryzoniami. Skuteczne, łowne – żaden kot im nie dorówna! Drugi sposób, o którym coraz mniej ludzi pamięta to swego rodzaju „karmniki dla sów”… Mowa o „myszarniach”. Sowy co prawda zjadają martwe, wcześniej upolowane, ale świeżego, ciepłego gryzonia w mroźną noc reklamować nie trzeba. 😉 Takie myszarnie najlepiej zorganizować na otwartym terenie, czy w pobliżu lasu. Odśnieżamy fragment ziemi, wysypujemy suchy pokarm dla gryzoni (ziarno, płatki owsiane, otręby) i przykrywamy go słomą lub sianem. Warto myszarnie zadaszyć, co zabezpieczy ją m.in. przed opadami śniegu i skutkami wahań temperatury (psucie, gnicie pokarmu dla gryzoni). Jeśli w pobliżu nie ma naturalnych czatowni, warto taką zamontować. Wystarczy wbić wysoki palik z kołkiem w kształcie litery „T”. Ptaki będą mogły wówczas polować z zasiadki, nie tracąc przy tym zbędnej energii. Od tych, którzy fotografują zwierzęta w budach – czatowniach przy wyłożonej wcześniej padlinie lub łapią i obrączkują przy niej ptaki drapieżne, wiemy, że wieczorami takie miejsca odwiedzają też puszczyki czy uszatki. Dobre dla nich zatem i takie miejsce na łowisko.

Tekst: Ewelina Kurach

Podziel się! Share!00