Obóz terenowy Dolina Biebrzy 2013  

Co tak wielu tam przyciąga? Trudno to wytłumaczyć komuś, kto nie był.  Ptaki, rozlewiska, bagna, bezkres… Dolina Biebrzy ma nieskończenie wiele perspektyw. Inaczej wygląda z okien samochodu jadącego po Carskiej Drodze, inaczej z błotnistego torfowiska przez które brniemy w woderach, jeszcze inaczej z canou niesionego nurtem po meandrach rzeki. Czasem znika pod błękitem wód, by potem zmartwychwstać dywanami zieloności. Rudzieje jesienią, falując trzcinowiskami. Skrzy się zimą, gdy szlaki wilków przecinają się z tropami lisów, a w powietrzu majaczą sylwetki bielików. Biebrzańskie dni… Nie ustępują im biebrzańskie noce, zwłaszcza gdzieś głębiej wśród szuwarów, nad starorzeczami, gdzie w ciemności pluski, szelesty potęgują się, zdają się być zupełnie czymś innym niż w rzeczywistości. Wśród nich z oddali niesie się nieco powolne, dostojne pohukiwanie.

Dolny Basen Biebrzy jest szeroki, pełen bagiennych łąk, grądzików, olsów. To główne lęgowisko na Bagnach Biebrzańskich naszej największej sowy – puchacza, ale tutaj również gniazdują uszatki błotne, a w lasach puszczyki i włochatki. Nas interesują także okoliczne wsie i pola wokół nich, bowiem dawniej występowały tam pójdźki i płomykówki. Jak jest dzisiaj?

Noce są piękne, księżycowe.  Zaraz po wyjściu za próg, w naszej bazie u Państwa Wilczewskich w Gugnach słychać wieczorem puchacza. To dobry znak. Każda z grup rusza w wyznaczoną dla siebie trasę. Towarzyszy nam rozgwieżdżone niebo i … cisza.  Czasem tak bywa, że do wspaniałej, nocnej oprawy brakuje tego na co liczymy najbardziej – odpowiedzi na wabienie. Nawet na ciszę nie możemy liczyć w biebrzańskich wioskach, gdzie wierni czteronożni stróże obejść skutecznie uniemożliwiają usłyszenie czegokolwiek, a czasami grożą wręcz zatopieniem kłów w naszych łydkach. Ostatecznie podczas obozu udało się stwierdzić puchacze, puszczyki, uszatki i płomykówki. W sosnowych borach zabrakło tego roku włochatek. Nie udało się również potwierdzić obecności na znanych wcześniej stanowiskach pójdziek. Wydaje się, że i tutaj, liczebność tej sowy wyraźnie spadła. Miejmy nadzieję, że to tylko chwilowa zmiana.