Czatownie dla sów.

Dla sów, jak i innych ptaków drapieżnych, oprócz odpowiedniego dla gatunku lęgowiska z bezpiecznym miejscem do gniazdowania, bardzo ważne są też łowiska. Sowy mają różne strategie łowieckie a jedną z nich jest polowanie z zasiadki. Do tego celu wykorzystują czatownie czyli miejsca, z których wypatrują i nasłuchują swoich ofiar. Służą im do tego celu drzewa i krzewy, lampy, zadaszenia i gzymsy, linie energetyczne, słupki, stogi… Jednym słowem wszystkie dogodne i wyeksponowane miejsca. Na otwartych, rolniczych terenach presja zmian siedliskowych jest szczególnie widoczna. Z krajobrazu w zastraszającym tempie znikają strefy ekotonowe, śródpolne zarośla, pojedyncze drzewa. A to właśnie czatownie są niezbędnym elementem ułatwiającym drapieżnikom na optymalnie wykorzystanie bazy pokarmowej danego miejsca. Szczególnie ważne jest to w okresie wzmożonego zapotrzebowania sów na pokarm np. zimowania, migracji czy karmienia młodych. Jałowe pola i łąki, chemizacja rolnictwa, zamykane stodoły i obory, zatykane otwory wlotowe do budynków, wzmożony ruch samochodowy, farmy wiatrowe, to kolejne czynniki, które nie ułatwiają polowania. Dlatego jeśli w miejscach, gdzie mieszkasz lub obserwujesz przyrodę nie ma naturalnych czatowni, warto taką zamontować. Wystarczy wbić wysoki palik z prostopadle osadzonym kołkiem tworząc konstrukcję w kształcie litery „T”. Ptaki będą mogły wówczas polować z zasiadki nie tracąc przy tym zbędnej energii, którą wydatkowałyby podczas aktywnego, patrolowego lotu.

Każdy ornitolog wie, że podczas obserwacji ptaków warto wyglądać naturalnych i sztucznych czatowni. Przyciągają ptaki drapieżne. Uszatka błotna Asio flammeus ze zdjęcia też błyskawicznie wykorzystała okazję na odpoczynek i żerowanie. Na obrzeżach kompleksów leśnych z czatowni chętnie korzystają też sowy krajobrazu leśnego. Dlatego spotkanie w takim miejscu rzadkich gatunków, jak np. puchacza bywa nie lada gratką. Szczególnym przeżyciem jest spotkanie wokalizującego samca w okresie godowym, którego głos przy dobrych warunkach będzie się niósł 3-4 km i ptak będzie nadzwyczaj wdzięcznym obiektem obserwacji z dużej odległości.

Jeśli chcesz mieć okazję na niezwykłe ptasie spotkania i czynnie przy tym chronić sowy – zmieniaj krajobraz na przyjazny drapieżnikom i myślenie ludzi! Wesprzyj nasze działania na rzecz tych pożytecznych ptaków.

Post powstał w ramach projektu „Sowy Pomorza. Edukacja dla bioróżnorodności” edycja 2021 finansowanego przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku i Stowarzyszenie Ochrony Sów.

Tekst i grafika: Ewelina Kurach
Uszatka błotna – fot. Grzegorz Jędro

Podziel się! Share!00